عکس: از منابع باز
اگر سیگنال آنالوگ باشد، به این معنی نیست که بدتر است
منبع:
اگر به پنل پشتی کامپیوتر یا تلویزیون نگاه کنید، می توانید مجموعه کاملی از اتصالات صوتی را ببینید: جک های رنگی گرد، اپتیک، HDMI، USB. و تقریباً همه در برخی موارد یک سؤال منطقی دارند: کدام یک از این پورت ها بهترین صدا را ارائه می دهد.
پاسخ آنقدرها هم که به نظر می رسد واضح نیست، زیرا همه چیز به تفاوت بین صدای آنالوگ و دیجیتال و اینکه دقیقاً کجا صدا به آنچه می شنویم تبدیل می شود، برمی گردد.
صدای آنالوگ
آنالوگ قدیمی ترین روش انتقال صدا است. از طریق آن، صدا به شکل داده نمی آید، بلکه به عنوان یک سیگنال الکتریکی پیوسته است که مستقیماً شکل موج صوتی را دنبال می کند. جک های 3.5 میلی متری، RCA (“tulips”) و ورودی های تقویت کننده ها و بلندگوهای قدیمی دقیقاً اینگونه عمل می کنند.
اگر بلندگوهای خود را از طریق کابل AUX معمولی به رایانه شخصی خود متصل می کنید، یا به این معنی است که قبلاً از یک آنالوگ استفاده می کنید. این سیگنال ساده، جهانی و تقریباً با همه چیز سازگار است. در مورد وینیل، آنالوگ هیچ جایگزینی ندارد. در آنجا صدا به صورت فیزیکی توسط یک سوزن خوانده می شود و بیشتر تقویت می شود.
مزیت اصلی آنالوگ شخصیت صدا است. یک DAC خوب و بلندگوهای با کیفیت می تواند صدای گرم و زنده ای را تولید کند که بسیاری از دوستداران موسیقی از آن استقبال می کنند. اما معایبی نیز وجود دارد: سیگنال آنالوگ به راحتی تداخل را دریافت می کند، تحت تأثیر کیفیت کابل، طول سیم ها، منبع تغذیه و حتی تجهیزات همسایه قرار می گیرد.
صدای دیجیتال
کانکتورهای دیجیتال متفاوت عمل می کنند. آنها نه خود صدا، بلکه داده ها را منتقل می کنند – صفر و یک. تبدیل به صدا در داخل دستگاه گیرنده اتفاق می افتد، جایی که یک مبدل دیجیتال به آنالوگ وجود دارد. پورت های دیجیتال شامل نوری (TOSLINK)، HDMI و USB می باشد.
با توجه به این رویکرد، صدای دیجیتال بسیار پایدارتر است. از تداخل، کابل های طولانی و تداخل الکترومغناطیسی نمی ترسد. به همین دلیل است که اپتیک و HDMI در تلویزیون ها، نوارهای صوتی و گیرنده ها بسیار محبوب هستند. HDMI ARC و به ویژه eARC قادر به انتقال صدای چند کاناله، فرمتهای فشرده نشده و حتی Dolby Atmos هستند – چیزی که آنالوگ از نظر فیزیکی نمیتواند از عهده آن برآید.
در نهایت کدام بهتر است؟
برای اکثر سناریوها، صدای دیجیتال بهتر است. پایدارتر، تمیزتر، مستقل از کابل ها و پشتیبانی از فرمت های مدرن است. برای تلویزیون، کنسول، نوار صوتی یا سینمای خانگی، HDMI یا اپتیکال تقریبا همیشه انتخاب مناسبی است.
اما آنالوگ بدتر نیست. در یک راه اندازی خوب با DAC معمولی، تقویت کننده و بلندگوها، می تواند حتی بهتر از دیجیتال صدا کند، به خصوص برای موسیقی. به علاوه، دستگاههایی وجود دارند که در ابتدا برای آنالوگ طراحی شدهاند، و تغییر به دیجیتال هیچ فایدهای ندارد.
سایت امن نیست! همه داده های شما در معرض خطر هستند: گذرواژه ها، سابقه مرورگر، عکس های شخصی، کارت های بانکی و سایر داده های شخصی توسط مهاجمان استفاده می شود.
